Krótka biografia Siedemnastego Gjalłanga Karmapy

Kim jest Karmapa?

Imię Karmapa oznacza ucieleśnienie aktywności wszystkich Buddhów lub tego, który wypełnia aktywność Buddhy. Tybetańska tradycja mówi, że wielcy przebudzeni nauczyciele mają kontrolę nad własnym odrodzeniem, aby nie przerywać działania dla pożytku wszystkich istot. Znajdziecie tutaj ogólne informacje o linii Karmapów oraz krótkie wprowadzenie do historii życia i bogatej aktywności obecnego Karmapy Ogjena Trinle Dordże. 

Pierwszy Karmapa, Dusum Khjenpa, urodził się w 1110 roku. Był pierwszym z wielkich tybetańskich nauczycieli, który ustanowił linię kolejnych inkarnacji. Po jego śmierci w 1193 kolejni Karmapowie odradzali się jako ciało przejawienia (nirmanakaja), jak dotąd szesnaście razy, i wszyscy odegrali ważną rolę w podtrzymaniu i propagowaniu nauk buddyjskich w Tybecie. 

Zanim Pierwszy Karmapa przyszedł na świat, pojawienie się buddyjskich nauczycieli, znanych jako Karmapowie, zostało przepowiedziane przez historycznego Buddhę – Śakjamuniego, oraz wielkiego tantrycznego mistrza z Indii, Guru Padmasambhawę. 

Przez wszystkie te wieki Karmapowie odgrywali kluczową rolę w utrzymaniu tradycji wadżrajany, a przede wszystkim linii kagju. Byli też niezwykle ważnymi postaciami w zachowaniu buddyjskich tradycji studiowania i praktyki. (Więcej o poprzednikach Siedemnastego Karmapy, zob. Biografie poprzednich Karmapów).

Krótko o życiu Siedemnastego Karmapy

Obecny Karmapa Ogjen Trinle Dordże jest siedemnastym w linii Karmapów. Przedstawiamy krótkie wprowadzenie o życiu obecnego Gjalłanga Karmapy, od jego narodzin w Tybecie, po dramatyczną ucieczkę do Indii i obecną działalność. Dalej następuje bardziej szczegółowa biografia, w tym o rozpoznaniu Siedemnastego Karmapy w Tybecie.

Narodziny Siedemnastego Karmapy w Tybecie

Jedno z pierwszych zdjęć Siedemnastego Karmapy tuż po jego odnalezieniu.

W czerwcu 1985 roku, w rodzinie nomadów w regionie Lhatok we wschodnim Tybecie urodził się syn. Przez kilka miesięcy przed jego narodzinami matka miała cudowne sny. W dniu przyjścia na świat, na namiocie, w którym to nastąpiło, wylądowała kukułka, a liczni ludzie w okolicy słyszeli tajemniczy, przypominający dźwięk konchy głos, niosący się po dolinie. W Tybecie tego rodzaju zdarzenia uważa się za dobrowróżbne zwiastuny narodzin przebudzonego mistrza. 

Chłopca nazwano Apo Gaga, czyli „Wesoły brat”. Od samego początku rodzina traktowała go wyjątkowo, wierząc, że może być inkarnacją jakiegoś rinpoczego. Gdy miał cztery lata, wysłano go do miejscowego klasztoru, by rozpoczął naukę, choć większość czasu nadal spędzał z rodziną. Nagle, późną wiosną 1992, już wówczas siedmiolatek, oznajmił rodzinie, że powinni przenieść obóz do innej doliny, a następnie spodziewać się wizyty podróżnych mnichów. Tak też zrobiono i wkrótce po rozstawieniu domu w nowym miejscu pojawiła się grupa mnichów z karma kagju. Byli to lamowie poszukujący inkarnacji Szesnastego Karmapy, o czym rodzina nie wiedziała. Kierowali się wskazówkami pozostawionymi w tajemnym liście-przepowiedni, który poprzedni Karmapa napisał krótko przed śmiercią. List zawierał informacje o roku i miejscu narodzin, imiona przyszłych rodziców oraz szczegóły, które dokładnie pasowały do życia Apo Gagi. Wkrótce chłopiec został rozpoznany jako Siedemnasty Karmapa i nadano mu imię Ogjen Drodul Trinle Dordże. Jego Świątobliwość Czternasty Dalajlama wystosował oficjalny list popierający rozpoznanie Apo Gagi, a na wybór zgodę wyraził również rząd Chin. 

Szesnasty Karmapa napisał wiele wierszy i pieśni, w nich zaś przepowiadał, że opuści swą tradycyjną tybetańską siedzibę, czyli Tsurphu, wkrótce ponownie do niej powróci, jego rdzennym nauczycielem będzie Jego Eminencja Situ Rinpocze oraz, że uczył się będzie w Indiach. Po śmierci Szesnastego Karmapy stało się jasne, że te przepowiednie dotyczyły jego kolejnej inkarnacji.

Co więcej, XIX-wieczny mistrz Ciegjur Lingpa zapisał różne przepowiednie dotyczące żywotów Karmapów, zaś te o Siedemnastym Karmapie zgadzały się z okolicznościami narodzin Apo Gagi. (Więcej na ten temat można przeczytać w zakładce Materiały dodatkowe.)

Powrót Karmapy do klasztoru Tsurphu

Historyczny powrót Jego Świątobliwości do klasztoru Tsurphu w czerwcu 1992 odbył się konno. Karmapa miał na sobie tradycyjne, jedwabne i brokatowe szaty oraz złotą czapkę podróżną ważnego lamy. 

By go powitać, zgromadziło się ponad 20 tysięcy wiernych. Następnego ranka jakieś 25 tysięcy ludzi przeszło przed Jego Świątobliwością, by otrzymać osobiste błogosławieństwo. Dwa miesiące później, 27 września 1992, w obecności tysięcy Tybetańczyków i wiernych z zagranicy, został intronizowany. 

W Tsurphu Karmapa rozpoczął naukę tybetańskiego, buddyjskich teorii umysłu oraz świętej sztuki, w tym tańca. Każdego dnia udzielał również audiencji setkom gości z całego Tybetu i ze świata. Wkrótce zaczął też udzielać abhiszek i brał udział w klasztornych rytuałach. Gdy miał dziesięć lat, Jego Świątobliwość po raz pierwszy rozpoznał inkarnacje innych lamów kagju, w tym m.in. tak znamienitych nauczycieli, jak Pało Rinpocze, Dziamgon Kongtrul Rinpocze i Dabzang Rinpocze. Ponadto, gdy przebywał w Tsurphu, klasztor przeszedł wielką odbudowę i odtworzone zostały świątynie, stupy, klasztorna sziedra oraz mieszkania, które bardzo ucierpiały podczas tzw. rewolucji kulturalnej, a w latach po niej następujących były zaniedbane. Tym samym Jego Świątobliwość wypełnił kolejną powinność Karmapów. 

Jednak, aby móc całkowicie wypełnić swą przyszłą rolę, Gjalłang Karmapa powinien był otrzymać wszystkie abhiszeki i przekazy swej linii, lecz nie było to możliwe w Tybecie, jako że wielu nauczycieli linii kagju przebywało na wychodźstwie w Indiach. Mając to na uwadze, Karmapa wraz z garstką asystentów, opuścił Tybet i udał się do Indii. 

Podróż Karmapy do Indii 

Po wielu miesiącach skrupulatnych przygotowań, 28 grudnia 1999 czternastoletni Karmapa udał, że rozpoczyna samotne odosobnienie. A tak naprawdę zdjął mnisie szaty, założył świeckie ubranie i wyślizgnął się przez okno wraz z osobistym asystentem Drubngakiem. Po opuszczeniu z kilkoma towarzyszami klasztoru Tsurphu, rozpoczął śmiałą przeprawę samochodem, pieszo, konno, helikopterem, pociągiem i taksówką. Ta heroiczna ucieczka miała wkrótce znaleźć się na pierwszych stronach światowych gazet. 

Jego Świątobliwość Karmapa podczas wizyty u Jego Świątobliwości Dalajlamy w Dharamsali.

5 stycznia 2000 roku dotarł, ku wielkiej niespodziance i ogromnej radości Tybetańczyków na emigracji i wiernych ze świata, do Dharamsali w Indiach, gdzie przyjął go Jego Świątobliwość Dalajlama. Rok później, w 2001, otrzymał od rządu indyjskiego status uchodźcy. 

 

 

 

 

 

Bądź na bieżąco!

Jeżeli chcesz otrzymywać informacje o naukach lub relacje z oficjalnej działalności J.Ś. Karmapy, zamów subskrypcję naszego Newslettera.

Zamówienie subskrypcji oznacza akceptację Polityki Prywatności obowiązującej na tym portalu.