Piąty Karmapa na thance z kolekcji klasztoru Palpung

Piąty Karmapa, mając zaledwie dwadzieścia kilka lat, przyjął zaproszenie chińskiego władcy dynastii Ming, cesarza Jongle i przybył do Chin, by nauczać Dharmy na cesarskim dworze. Choć status cesarskiego nauczyciela zapewniał Deszinowi Sziegpie wielkie wpływy, wielokrotnie odmawiał wykorzystywania ich do propagowania własnej linii nauk. Wcześniej dynastia Juan wysłała wojska do Tybetu za przyzwoleniem czy też zachętą tybetańskich przywódców religijnych; to samo miał w przyszłości uczynić cesarz dynastii Qing. Ale gdy Piąty Karmapa otrzymał od cesarza Jongle propozycję wysłania wojsk, które miały osłabić działalność innych szkół w Tybecie, wspierając karma kagju, Deszin Sziegpa stanowczo odpowiadał, że różnorodność tradycji jest Tybetowi potrzebna. Jej celem jest zaspokajanie różnych potrzeb uczniów, co każda ze szkół skutecznie czyniła. W ten sposób Karmapa zdołał zniweczyć plany inwazji na Tybet.

Dzięki prawdziwie oświeconej wizji Piątego Karmapy i jego jednoznacznemu przeciwstawieniu się ambicjom cesarza imperialistyczne zamierzenia dynastii Ming (1368–1644) wobec Tybetu zostały poskromione. To, że przez trzy stulecia rządów Ming Tybet mógł sprawować własne świeckie i religijne rządy bez interwencji z zewnątrz, było wielkim sukcesem Karmapy i jednym z jego największych osiągnięć.